Vandaag zou je 91 jaar geworden zijn. Een leven, dat al vroeg belast werd met zorgen, verdriet en gemis. Pas zeven jaar oud en al wees, en je voogden hebben je niet het veilige thuis gegeven, dat je zo graag wilde, moest je al vroeg voor jezelf opkomen.

Tijdens de Japans bezetting ben je opgepakt door de Kempetai, maar gelukkig na enige tijd weer vrijgelaten, een behoorlijke afstraffing was je deel. Je twee broers zijn per hellship vervoerd naar Japan, maar kwamen daar nooit aan: ze vonden een zeegraf. Je enige zus overleefde de oorlog en de daarop volgende Bersiap periode te nauwer nood.Je ging in dienst bij het KNIL en ging later over naar de Koninklijke Landmacht. Je moest je geliefde Nederlands-Indië achterlaten, je geboorteland waar je voorouders al sinds midden van de jaren 1700 woonden en werkten. In Indonesië was geen plaats meer voor je.

Vrijheid, vrede en onafhankelijkheid stonden hoog in je vaandel, vandaar dat je als vrijwilliger twee maal met het Nederlands Detachement Verenigde Naties naar Korea bent gegaan. Ook voor de onafhankelijkheid van Nederlands Nieuw-Guinea heb je gestreden in Manokwari en Biak.